Зориг гэдэг өөрийн дуу хоолойн гол хүч

✏️Y STORY: "Энэ бүхнийг хийж, давахын тулд надаас ганц л зүйлийг шаардсан нь ЗОРИГ.”

Сайн байцгаана уу? Намайг Ц.Гэрэлсүрэн гэдэг. Миний хувьд хагас жилийн өмнө хүн болгоны амьдралынхаа тодорхой нэг мөчид туулдаг уналтын үед гацчихсан, хаашаа харж, юу хийхээ ч мэдэхгүй тийм л харанхуй нүхэнд бүдэрчихсэн байсан юм. Ямар ч зүйлээс эрч хүч, энерги авч чадахгүй, хүнтэй ярьж, амнаасаа үг унагах ч дарамттай санагддаг болж, хоолоо идэх, шүдээ угаах гэх мэт наад захын үйлдэл хүртэл дааж давшгүй хүнд ачаа шиг санагддаг байсан үе. Тэр үед энэ хар нүхнээс өөрийгөө татаж гарган тухайн үеэ давах, өөрийгөө эргээд эрч хүчээр дүүргэх нэгэн боломж урд минь гарч ирсэн юм. Энэ бүхнийг хийж, давахын тулд надаас ганц л зүйлийг шаардсан нь “ЗОРИГ”.

2024 оны 04 дүгээр сарын нэгэн өглөө.

Жижигхэн сумын энгийн нэгэн сургуулийн дотуур байранд сэрсэн тэр өглөө миний саяхныг хүртэл гадаадад очоод л мэдэрнэ байхдаа гэж боддог байсан тэр шинэлэг мэдрэмжээр дүүрэн, тэс өөр орчин намайг угтаж авсан юм. Цонхоор бүдэгхэн шаргалтаж харагдах нар, коридороос үнэртэх хоолны үнэр, цаахан талд сонсогдох сурагч хүүхдүүдийн чимээ, бүгд танил бус анхны мэдрэмжүүд. Хамгийн танил байсан нь өглөө сэрээсэн сэрүүлгийн чимээ л байлаа. Босоод шатаар буухад сониучирхан харах хүүхдүүд, “Цайгаа уугаарай дүү нараа” гэх тогооч эгчийн хоолой бүгд шинэхэн. Тэс өөр хүний биед орчхоод алхаад байгаа юм шиг өглөөжин явсаар өөрийгөө дахин эрч хүчээр цэнэглэх үе маань эхлэх цаг боллоо. Энэ бол орон нутгийн хүүхэд залууст байгаль орчны мэдлэг олгож, тэдэнд өөрсдийнхоо дуу хоолойг илэрхийлэх боломжийг олгосон арга хэмжээ байсан юм.

Хүүхэд бүрд дотроо санаа зовнин, зарим үед бухимддаг олон асуудал байдаг. Харин түүнийг нь ухаж гарган ирж, өөрсдөөр нь яриулж, шийдлийн санааг нь тэдний өнцгөөс харах тохиол сумдын хүүхдүүдэд хомсхон байдгийг тэр үед хамгийн ихээр ойлгосон. Бусдын биш өөрийн дуу хоолойгоо хүргэхээр гарч ирж байгаа ч түүнийгээ ярихаас айх, сандрах гэх мэт маш нийтлэг шинж байдлуудыг хараад, ямар ч хүүхэд том, бага асуудал дээрээ шийдлүүд олоод, түүнийгээ хараад ярих чадвартай байдаг ч багахан “зориг” л дутдаг нь тодхон харагдаж байлаа. Дотроо өвөртөлж байсан бяцхан зорилгоо бүрэн дүүрэн биелүүлчхээд тэр сумаас буцахдаа сурагч хүүхдүүдээс бас өөрөөсөө анзаарсан зүйл нь бид дотроосоо бяцхан зоригийг зориглоод гаргахад л бид өөрсдийнхөө хамгийн хүчирхэг хувилбар болох юм шиг…

Бид тэр болгон өөрийнхөө дотогш өнгийж, энэ дотор ямар асуудал байна, би энэ асуудлыг яаж шийдэж чадах вэ? гэж асуудаггүй, эсрэгээрээ жинхэнэ өөртэйгөө нүүр тулах зориг байдаггүй юм шиг. Миний тэр үед эрч хүчгүй байсан нь ч дотроо дүүрэн гомдол, асуудал тээчхээд, түүнийгээ гаргаж хэлэхээсээ айгаад байсанд л гол учир байсныг тухайн үед гэртээ харих замдаа ойлгож байсан юм. Түүнээс хойш өөрийнхөө бодит төрхтэй нүүр тулаад, юу тухгүй байгааг нь асууж, дотоод төрхөө хайрлах зоригтой байх зорилго тавьсан нь миний энэ аяллын хамгийн тод шигтгээ байлаа. Намайг өөртэйгөө ярилцахад, бяцхан хүүхдүүдийн хүсэл тэмүүллийг мэдрэх боломжийг олгож, надаас ганцхан зоригийг л шаардсан энэ зүйл бол Өвөрхангай аймгийн зүүн захын жижигхэн сумд зохион байгуулагдсан “Мини Youth Power” Байгальд ээлтэй залуусын чуулган байсан юм. Ингээд л дахин Өвөрхангай аймгийн зүүн захын нутаг руу дараагийнхаа эвентэд оролцож, бяцхан зүрх бүхэнтэй танилцахаар үндэсний хувцсаа, мишок, илтгэлтэйгээ аваад, шинэхэн зорилгоо өвөртлөөд явах замдаа өөрийгөө эргэн харахад өмнөх чуулган руу явж байхад дотор байсан айдас огтхон ч байсангүй. Харин ч дахин шинэ хүүхдүүдтэй танилцаж, туршлага солилцоно гэхээс тэсэн ядан хүлээсээр адал явдал, дахин нэг мартагдашгүй дурсамж тэмдэглэлийн дэвтрийн минь шив шинэхэн хуудсан дээр өөр газар, өөр сар өдөртэйгөөр дахин бичигдэж билээ.

Түүхийн эзэн: YSC хөтөлбөрт Өвөрхангай аймгаас оролцогч, Mini Youth Power чуулганы илтгэгч Ц.Гэрэлсүрэн

Бичвэрийг бэлтгэсэн З.Анхзаяа